Motto: “ zoek de vrede”[i]

Is Leusden af? Naar een verantwoordelijke samenleving

 Wat is “af”?  De heilstaat? In Oost-Europa is inmiddels ontdekt dat die niet gemakkelijk te vinden is.  Wij weten van gebrokenheid en tekort waar we steeds mee kampen. 

Laten we eens om ons heen kijken.

Weet u wie naast u woont, wie 2 huizen verder woont, wie 3… Is er in Leusden ook een “optimale anonimiteit”?  
De moderne leefwijze leidt snel tot vereenzaming. Ieder moet werken, weinig tijd voor vrijblijvend contact en ontmoeting.
Vooral ouderen zijn soms veel te lang alleen.
Vrijwillig meewerken aan een vereniging / club / instelling, is ook in Leusden een probleem.
Normen en waarden zijn niet vanzelfsprekend meer. Wat bindt ons eigenlijk? Men relativeert steeds openlijker de basale christelijke normen en waarden die in vorige eeuwen samenbindend waren.
De Leusdense gemeenschap is geen hechte gemeenschap, heeft een hoog “los zand”gehalte.
Gejaagd en gestressd gaan velen  de snelweg op en af.
U bent mondig? Maak geen fouten. Pas op voor de fatale claim. U bent mondig, dan kunt u het zelf wel uitzoeken.
Veel verdienen, en dat is nodig met zo’n hypotheek, vooral ook voor de 4 vakanties van dit jaar.
Moderne welvaart geeft ook moderne welvaartsziektes die hun tol eisen.

Uitgangspunt

Prediker 5: 8-10 Daar is er een …: hij heeft …geen kind, noch broeder, nochtans is van al zijn arbeid geen einde, ook wordt zijn oog niet verzadigd van de rijkdom en zegt niet: Voor wie arbeid ik toch en doe mijn ziel gebrek hebben van het goede? Dat is ook ijdelheid… Twee zijn beter dan één , want zij hebben een goede beloning op hun arbeid: want indien zij vallen, de een richt zijn metgezel op, maar wee de ene die gevallen is, want er is geen tweede om hem op te helpen.

We gaan niet uit van grote groei in Leusden. Wel van fikse vergrijzing.  Instandhouden en revitaliseren is moeilijker dan nieuwe gebouwen inrichten.Leusden is rijker dan gemiddeld. Onze voorzieningen  mogen meer sober dan rijk zijn; ze moeten in ieder geval voor alle Leusdenaren goed toegankelijk zijn.
Het gemeentebestuur beschouwt de sociale infrastructuur als prioriteit. Het gaat om het besef dat we er voor elkaar zijn.
De kerken, de wijkplatforms, de scholen, de brede scholen, de clubs, de instellingen zijn open en toekomst gericht.
De Leusdense samenleving is zorgzaam voor zwakken, verdraagzaam voor andersdenkenden, onverdraagzaam voor hen die de spelregels van de democratie overtreden. We hebben oog voor de noodzaak van sociale cohesie.

De overheid is medeverantwoordelijk voor sociaal welzijn, voor sociale cohesie, voor  leefbaarheid. De overheid moet het kwade benoemen en bestrijden. De overheid werkt mee aan een vitale samenleving met kansen voor oud en jong. Maatschappelijke dienstbaarheid is een groot goed. Als we daaraan willen werken, hebben we een lange weg te gaan. Werken aan de mentaliteit van een samenleving is moeilijk. Als je het verzaakt ben je op voorhand verantwoordelijk voor ontsporing.

Als de overheid de markt laat werken, wordt Leusden nog meer een elitair dorp. Maakbaarheid? Nee, daar gaan we niet van uit. Denk maar eens aan de haast onbegonnen taak het aantal vrijwilligers te vergroten.  We gaan wel uit  van verantwoordelijkheid : bij de overheid om randvoorwaarden te scheppen; bij de burger om initiatief te blijven nemen.

We schieten tekort als we ons slechts richten op voorzieningen, op dat goed uitgeruste zorgloket etc., en intussen laten we onze naaste verkommeren. 

De overheid is medeverantwoordelijk maar de burger is verantwoordelijk. Zonder het besef dat gemeenschapszin nodig is, blijven we een los-zand gemeenschap. Zonder het besef dat verbetering begint bij wat je er nu zelf aan doet, blijven we zitten met overspannen verwachtingen naar de overheid.  De christen weet dat hij mede verantwoordelijk is voor de vrede van zijn stad. Jeremia gaf dat zelfs als opdracht aan verbannen Joden: zoek de vrede van de stad waarin je verbannen bent.

Wat willen we concreet

De overheid stimuleert ontmoeting. Ze zorgt (mede) voor wijkgebouwen, ontmoetingsgelegenheden, speelveldjes, parkjes, banken. Is er nu genoeg gelegenheid voor de jeugd in de Tabakssteeg om een balletje te trappen? De brede school als platform van ontmoeting, als stimulans tot samenhang, als middel tot sociale cohesie

Maatschappelijke dienstverlening is regel, de overheid probeert ook dit te stimuleren.

Wijkplatforms, wijkavonden, de veiligheidsavonden; er komen veel mensen op af. Dit moeten we blijvend steunen. De overheid communiceert dan zodanig met de burger dat er realistische verwachtingen zijn en dat de burger niet afhaakt.

Sociale cohesie wordt doordacht. We knokken tegen fragmentatie en individualisering. Gods geboden zijn heilzaam voor jong en oud, voor burger en overheid. De decaloog gebiedt eerbied voor Gods Naam, eerbied voor medemensen, veiligheid, trouw in relaties,  integriteit en vertrouwen in communicatie, eerbiediging van bezit en goede naam, etc.

Het gesprek tussen overheid en burger gaat verder dan alleen over dienstverlening en veiligheid maar richt zich ook op die sociale cohesie, op waarden en normen.

Tenslotte: de sociale infrastructuur heeft prioriteit en dat vertaalt zich in de programmabegroting.

 

---