Een groot dilemma. Waar kies je uit.

Hoe waarborg je dan de toegankelijkheid van voorzieningen en van welke voorzieningen dan.

Juist in deze tijd zijn er veel ontwikkelingen die er niet rooskleurig uitzien: kijk naar de ontwikkelingen rond AWBZ, Wet Maatschappelijke ondersteuning, Zorgverzekeringswet, no-claim en eigen risico, wet werk en bijstand enzovoorts.

 

Als wij ons oog dan laten vallen op het zwembad, bibliotheek, muziekschool, het brede welzijnswerk, is er ook daar sprake van kostenstijging en inkomstendaling.

En in een aantal gevallen is dat ook nog dubbel; de ene ontwikkeling versterkt de andere weer.

 

Bij alle keuzes die gemaakt moeten worden is het van belang, wat ons betreft, een paar hoofdlijnen in de gaten te houden. U kent ze inmiddels vast wel, we citeren wel vaker uit ons verkiezingsprogramma: de zorg voor veiligheid (politiesurveillanten: houwen; brandweer-kazerne: bouwen) zorg voor het milieu (geen bezuinigingen daarop) en zorg voor elkaar.

Wij hebben een zorgplicht voor met name diegene die het het zwaarst hebben. Qua gezondheid en qua inkomen. Dat betekent dat wij uiterst voorzichtig moeten zijn met maatregelen die leiden tot extra lastenverzwaring voor deze kwetsbare categorie burgers; en met maatregelen die de toegankelijkheid van voorzieningen moeilijker maken. Bovendien vinden wij het, algemeen gesproken, ronduit zorgelijk dat de overheid (ook de plaatselijke) steeds meer bijdragen van de burgers nodig heeft (en dan ook maar vraagt) om haar soms te ruime takenpakket te kunnen uitvoeren.

Wij hebben in ons verkiezingsprogramma een aantal keer een lans gebroken voor eigen initiatief en de eigen verantwoordelijkheid van burgers. Dat vraagt  een overheid die  regisseert en niet een die probeert alles te regelen. Wij hopen later dit jaar met specifieke voorstellen te komen om juist die eigen verantwoordelijkheid, vindingrijkheid en eigen werkzaamheid nader van kaders te voorzien.

 

In het voorjaarsdebat hebben wij stilgestaan bij de mogelijkheden die de begroting nog biedt. Wij hebben diverse voorstellen gedaan om zo optimaal mogelijk gebruik te maken van de middelen die we hébben. We hebben zo getracht te voorkomen dat de OZB extra omhoog zou moeten. Want dat is wat ons betreft absoluut het uiterste redmiddel.

Wij hebben met genoegen geconstateerd dat er goed naar ons geluisterd is. Maar helemaal tevreden zijn wij nog niet. De extra OZB verhoging zit er nog steeds in. En dat baart ons zorgen.

En er is al een behoorlijke bezuiniging gerealiseerd, zeker als het om de kosten van de organisatie gaat. Toch is er wel enige scepsis. Na budget in balans en actie broekriem wordt ons voorgesteld dat er nog een bezuiniging van € 650.000 (op termijn) mogelijk is. De vraag komt op hoe diep we eigenlijk gegaan zijn in voorgaande bezuinigingsronden.

Nu, college, veel sterkte bij de nadere invulling. Wij vragen uw aandacht daarbij voor het feit dat zo nog meer van de organisatie gevraagd gaat worden.

Wij vragen u te blijven waarborgen dat de dienstbare houding naar de Leusdense burgers toe niet onder druk komt te staan; bevlogenheid is o zo belangrijk.

 

Dan nu naar de begroting.

Wij hebben daar al zeer ‘terhartenemenswaardige’ woorden over gezegd tijdens het voorjaarsdebat. Voor de echte liefhebbers heb ik een exemplaar van de notulen bij me.

 

Wij hebben toen voorstellen gedaan om de extra OZB verhoging te voorkómen

Daarom stellen wij, in elk geval voor het jaar 2005, het volgende voor. Sommige zaken zijn  nieuw, andere hebben we al in juni naar voren gebracht.

• het hangplekkenbeleid schrappen. Een hoop kosten voor nog niet eens 1 procent van de Leusdense jeugd. Reken maar eens uit wat dat scheelt: geen bezwaar en beroepsprocedures, geen vergaderingen met al dan niet boze buurtbewoners geen investeringen meer in ‘regelborden’. Wij nemen vast een voorschot op de evaluatie: stoppen; levert € 10.000 structureel op;
• ook vinden wij dat scherp naar het Kunst en Cultuurbudget gekeken moet worden. Wat ons betreft moet dat in elk geval de eerste jaren een tandje minder. Aanschaf van nieuwe kunst maar even uitstellen levert  € 11.900 per jaar op;
• personeelskosten mondiaal beleid kost € 8.000 terwijl aan het mondiaal beleid zelf in totaal € 11.000 (Leusden wereldwijd en stedenband) wordt uitgegeven: schrappen personeelskosten; levert dus € 8.000 jaarlijks op.Het is maar waar je de prioriteiten legt;
• de gerealiseerde besparing 2004 op de aanbesteding van groenonderhoud niet ‘wegzetten’ maar gebruiken; levert  eenmalig € 116.900 op (waarom overigens 2004 niet en 2005 wel);
• de resterende REMU gelden ruim € 4 miljoen, toevoegen aan de algemene reserve en zo onderdeel laten zijn van de mogelijkheid om jaarlijks 1/30^ste deel aan de exploitatie toe te kunnen voegen. dat is overigens € 150.000 structureel!! Dat lijkt ons beduidend beter dan het in een leuk potje stoppen om er ‘concrete nog nader te benoemen ‘duurzame’ en zichtbare ‘zaken’in de samenleving’ van te doen. ‘Concrete nog nader te benoemen’ is volgens ons een ‘contradictio in terminis’;

Dan is er in elk geval ruimte voor het volgende: 

• Geen bezuiniging op de OBD. Juist niet bij de hulp aan die kinderen die deze begeleiding juist zo nodig hebben.
• en de extra OZB verhoging kan in elk geval één of enige jaren worden uitgesteld.
• het restant zorgt ervoor dat ten aanzien van 2005 in elk geval minder uit de reserves in het begrotingstekort behoeft te worden gestopt.

Wij willen deze zaken graag in overweging geven bij de andere fracties.